Als jong meisje
Als jong meisje voelde ik me al anders dan de rest. Tijdens uitleg van de leraar droomde ik weg, ik had het gevoel dat ik buiten de groep viel en mijn handschrift was onleesbaar. Ik vergeleek mezelf constant met anderen en kwam tot de conclusie dat ik niets kon.
Toch deed ik mijn best om blij over te komen. Daar maakte ik immers mijn ouders gelukkig mee. Ook wilden andere kinderen dan met me spelen. Kortom, ik paste me aan en voldeed daarmee aan de verwachtingen. Dat leverde me heel wat op.
In mijn middelbareschooltijd was ik die aanpassingen zat. Ik besloot te onderzoeken wat er gebeurde als ik me níet aanpaste. Terwijl mijn ouders dachten dat ik braaf bij een vriendinnetje aan het spelen was, dronk ik een biertje in de kroeg.
Dat verborgen deel van mijn leven gaf me een ontzettend goed gevoel. Ik waande me machtig en vrij.
Een aantal jaar later
Toch lukte het me niet om mijn eigen koers te blijven varen. Inmiddels had ik drie kleine kinderen en een baan in het onderwijs. Ik zorgde voor iedereen om me heen. Aan de buitenkant was ik weer dat sociale meisje van vroeger.
Van binnen voelde ik me echter niet goed. Ik liep altijd achter de feiten aan, had snel het gevoel dat ik het niet goed genoeg deed, raakte oververmoeid, kreeg migraine en lage rugklachten. Ik kon niet meer genieten van de dingen die het leven juist zo leuk maken.
Pas toen ik jaren later de opleiding voor contextueel leerlingbegeleiding startte, veranderde alles. Tijdens die opleiding werd ik gedwongen om anders naar mezelf te kijken. Ik werd me ervan bewust dat mijn aanpassingsgedrag me vroeger had geholpen, maar dat het intussen een last was geworden.
Op dat moment wist ik dat ik het roer moest omgooien. Ik besloot meer naar mijn eigen gevoel te luisteren en daarmee dus ook meer voor mezelf te kiezen.
De Viviane van nu
De zoektocht naar mezelf heeft me veel opgeleverd. Ik ben kapitein op mijn eigen schip geworden en ik weet nu dat ik eerst moet kiezen voor mezelf en dan pas voor anderen. Je kunt immers pas goed voor een ander zorgen als je eerst goed voor jezelf zorgt.
Ik weet tegenwoordig beter wat ik fijn vind om te doen; waar ik energie van krijg. Ik maak mijn wensen bespreekbaar en ik stel grenzen. Ik bespreek de dingen die ertoe doen en stop ze niet meer weg.
Het komt erop neer dat ik mezelf oké ben gaan vinden. Vroeger had ik daar het positieve oordeel van de ander voor nodig. Dat is verleden tijd.
Ik doe de dingen die ik leuk vind. Als de jas niet meer past, trek ik een nieuwe aan. Zo onderzoek ik momenteel met mijn gezin de mogelijkheid om in een natuurrijke omgeving te gaan wonen.
Een groots einddoel heb ik niet. Ik zie wel wat er op mijn pad komt en ik heb altijd vertrouwen in een goede afloop.
De Viviane van nu durft groot te dromen en groots te leven.
Mijn kwaliteit als coach en therapeut
Uiteraard bezit ik kwaliteiten die je bij een therapeut verwacht. Ik heb een groot empathisch vermogen en ben integer en maak gebruik van mijn hoogsensitiviteit.
Wat mij dan een goede therapeut maakt? Dat is mijn grondhouding. Ik geloof erin dat ieder mens ten diepste een goed mens wil zijn. Ongeacht zijn gedrag. Daardoor kijk ik oordeelloos naar de verhalen die mij als therapeut ter ore komen.
Ook lukt het me altijd om de pijn binnen een gezinsgeschiedenis zichtbaar te maken. Die inzichten helpen mensen op een diep niveau verder.
In mijn optiek is er geen waarheid. Ieder heeft zijn eigen werkelijkheid en die respecteer ik.
Visie op mijn werk
Hoewel ik over veel methodieken beschik, werk ik het liefst niet volgens vaste protocollen. Ik weet vaak intuïtief wat de juiste aanpak is. Ik werk veel liever vanuit mijn gevoel. Juist dat gevoel is bij mij heel sterk ontwikkeld.
Ik zie en voel dingen die niet iedereen kan waarnemen. Dat maakt dat ik soms letterlijk de pijn van een ander ervaar. Wel check ik altijd bij mijn gesprekspartner of mijn pijn echt overeenkomt met zijn pijn.
Viviane in een notendop
Ik eet mijn kroket het liefst geprakt met een grote schep appelmoes.- Ik geniet van harde beukmuziek, maar kan ook tot tranen geroerd worden door klassieke muziek.
- Ik houd van snel maar sinds enkele jaren ook van slow… standje hangmat.
- Ik lees altijd meerdere boeken tegelijk, maar de boeken die ik uitgelezen heb, zijn op één hand te tellen.
- Voor mijn verjaardag verras je me het meest met een veldboeket.
- Mijn middelbareschooltijd vond ik vreselijk.
- Ik schrijf en tennis linkshandig, maar gooi en hockey rechtshandig.
- Mijn eigen tempo is mij heilig.
- De sterrenhemel en de maan hebben een enorme aantrekkingskracht op mij.
